Huurdersverhalen

Onder de titel Boos in de Roos stellen we een aantal Rozenpriëlers aan je voor die op een of andere manier een conflict hebben met Ymere. In deze eerste aflevering maak je kennis met Cynthia. In het kader van deze serie kunnen en willen we geen oordeel uitspreken over de conflicten die worden beschreven. Wel willen we een openbaar platform aanbieden, waar bewoners hun zegje kunnen doen en hun hart kunnen luchten. Als je wat door de Roos wandelt zie je vooral eengezinswoningen en appartementen. Ymere verhuurt ruim 600 woningen in het Rozenprieel. Voor een deel zijn dat eengezinswoningen. Cynthia en haar echtgenoot Johnny wonen met hun vier kinderen in een eengezinswoning in de Rozenprieelstraat. Het huis kent een lange geschiedenis van vooral vochtproblemen. Volgens Cynthia zijn de p...

Als huurder wil je natuurlijk dat de verhuurder de verduurzaming van je huis gaat uitvoeren. Het is immers hun huis. En de overheid stimuleert het verduurzamen van huizen al jaren. Maar je kunt als huurder ook zelf wat doen. De verwarming een graadje lager, geen lampen laten branden als dat niet nodig is. Een gloeilamp meteen maar vervangen door een ledlamp als hij kapot gaat. Dat is laaghangend fruit. En het kan al snel een hoop schelen. Maar mijn partner en ik wilden al een tijd wat rigoureuzere maatregelen. Doordat ik in het bestuur van De Waakvlam actief ben was ik al een tijdje op de hoogte van de mogelijkheid om via Iederzon zonnepanelen te huren. Maar binnen De Waakvlam zijn er lang onduidelijkheden geweest over hoe het bijvoorbeeld precies zit met de panelen als iemand de h...

Toen wij in 2006 op de Athenestraat kwamen wonen waren we heel blij met ons huis. We kwamen van een flat en gingen nu naar een huis met een voor- en achtertuin. Dat is een hele verbetering. We wonen met heel veel plezier in dit huis. Het is ruim, licht en het bevind zich in een redelijke staat. Althans, dat is nu het geval. Toen we de woning accepteerden van de verhuurder (dat was toen nog de Woonmaatschappij) hadden we het zeker niet breed. Je let dan vooral op de grote lijnen. Maar naar verloop van tijd ging ons een ding wel irriteren: als we in ons huis rondliepen hoorden we altijd wel wat rammelen en als je langs de servieskast liep hoorde je de glazen tegen elkaar tikken. We kwamen er achter dat de vloer niet stabiel was en hebben toen Ymere gevraagd daar eens iemand voor langs te...